يك بغل آواز


شب كه شد تاري بياور، يك بغل آواز هم

شور تحرير «بنان» را، پنجه ي «شهناز» هم


شب كه شد، سكر تمناي تو بيرون ميزند

از خم سربسته و از شيشه هاي باز هم


شب كه شد،آوازي از ديوان شمس الدين خوش است

دست و پا ياري كند، رقصي شلنگ انداز هم


بايد امشب از حصار تنگ تهران وارهي

نشئه ي قونيه باشي، تشنه ي شيراز هم


تا صحر مشغول باشي با معمايي لطيف

ممكن است آيا كه با من لطف دارد، ناز هم ؟


روز هاي آخر اسفند مستم كرده است

گرچه من عاقل نبودم از همان آغاز هم


خواستم يك لحظه از ياد تو بگريزم ولي

نام تو تكرار مي شد در صداي ساز هم


مستي نامت عجب عقل از سرم انداخته

چون نمي ترسم من از اين شهر پر سرباز هم


صبح آمد بايد از ياد تو برخيزم ببخش

آفتاب آمد تو را از من بگيرد باز هم


((آرش شفاعي))



 

براي مشاهده ي بقيه اشعار به ادامه مطلب مراجعه كنيد : 

گنجشك هاي يخزده


يادش به خير... خاطره ي آن قديم ها

فصل بهار و آمدن يا كريم ها...


عطر نجيب چادر مادر... نماز صبح

از خاطرم نرفته هنوز آن شميم ها


در((اهدناالصراط))كمي خوابمان گرفت

تا كج شديم از همه مستقيم ها...


من قصه هاي كودكيم را بلد شدم

از لابلاي پچ پچ نرم نسيم ها


***


تا آنكه دست هاي پدر منجمد شدند

رنگش پريده... مثل تمام گليمها...


صبح الطلوع... زمان، پنج و نيم مرگ

قد پدر خميده تر از پنج و نيم ها...


افتاد بر زمين و نمازش تمام شد

افتاد و پر زدند همه ياكريم ها


***


شايد به سمت كودكي ام خيره مانده اند

گنجشك هاي يخ زده بر روي سيم ها


((حبيب فرقاني))
 

براي مشاهده ي بقيه اشعار به ادامه مطلب مراجعه كنيد : 

دل سپردن و نسپردن


چشم هايت به من آموخت قسم خوردن را

بعد عاشق شدن و پاي قسم مردن را


چشم هايت به من آموخت-دوتا مايه ناز-

دلبري كردن و دل دادن ودل بردن را


به من آموخت نگاه تو پريشاني را

به تو دل دادن و دل دادن و... نشمردن را


خار بودن را همسايگي گل ها را

با تو هر فصل شكوفايي و پژمردن را


در تو پيدا كردم فلسفه ي هستي را

درك كردم با تو شادي و غم خوردن را


چشم هايت-دو ستم پيشه-به من فرمودند

غير تو از همه دل بردن و نسپردن را


((حميد طلعت))

براي مشاهده ي بقيه اشعار به ادامه مطلب مراجعه كنيد :

ياس


رفت و در خاطره ها جاي خودش ياس كشيد

بر دل شيشه ايم تيغه ي الماس كشيد


خنده بر روي لبم خشك شد و باران زد

يك نفر از ورق زندگي ام آس كشيد


عشق او مثل گلي ريشه زده بر دل من

از قضا سايه ي غم بر گل من داس كشيد


وقت رفتن بر لبش شعر خداحافظ بود

رفت و بر روي سرش چادر كرباس كشيد


در تمام غزلم بوي عبورش جاريست

رفت و در خاطر من جاي خودش ياس كشيد


((نازي هوشنگي))


 

براي مشاهده ي بقيه اشعار به ادامه مطلب مراجعه كنيد :

دعاي دل


خواهم ز خدا خسته و دلتنگ نباشي

مجــروح تـو از خــنجـر نيرنگ نباشي


با اين من خواهان صفا، صلح، محبت

يك لحظه عزيزم به سر جنگ نباشي


اي كـاش فـلك نشـكند آيينه ي قلبت

بشكسته دل از ضربت اين سنگ نباشي


اي كاش نگردي تو اسير غم هجران

بر حـلقه ي ايـن دار تو آونگ نباشي


هرگز نشوي همدم صد ناله و فرياد

هـمناله تو با مـرغ شباهنگ نباشي


بـا اين دل شــفاف تـر از آينه ي من

حيف است كه تو صادق و يكرنگ نباشي


همواره دعاي دلم اينست شب و روز

خواهم ز خدا خسته و دلتنگ نباشي


((اسماعيل مزيدي))
 

براي مشاهده بقيه اشعار به ادامه مطلب مراجعه كنيد : 

مرد تكراري


هميشه منتظر درد... درد تكراري

همان شكسته ترين مرد... مرد تكراري


من اعتماد ندارم دگر به ساعت ها

دلم گرفته از اين دوره گرد تكراري


چقدر حوصله داري ببند پنجره را

بروي شهر همان زوج و فرد تكراري


كدام معجزه ما را نجات خواهد داد

از اين هجوم، از اين رويكرد تكراري


دوباره ابر... دوباره هجوم صاعقه ها

دلم پر است از اين لاجورد تكراري


ميان قافيه هايم نبرد منفي هاست

ز پيش باخته ام اين نبرد تكراري

***

ز پشت عينك دودي هميشه غمگين است

قيافه هاي مضامين مرد تكراري


((حبيب فرقاني))

براي مشاهده ي بقيه اشعار به ادامه مطلب مراجعه كنيد :